Usama Ibn Ladin, Osama bin Laden, ur. 28 VI 1957, Dżudda, zm. 1 V 2011, Abbottabad,
milioner z Arabii Saudyjskiej, przywódca terrorystów muzułmańskich;
Usama Ibn Ladin
Encyklopedia PWN
uznany 1999 przez USA za najgroźniejszego terrorystę świata i największego wroga Stanów Zjedn. Jego rodzina wywodzi się z Jemenu, z czasem, zajmując się budownictwem, osiągnęła ogromną fortunę. U. Ibn L. studiował zarządzanie na uniwersytecie w Dżuddzie — w tym czasie zaangażował się w działalność religijnej milicji Bractwa Muzułm.; po sowieckim najeździe na Afganistan wyruszył do walki z komunistami, wspierany m.in. przez USA. W 1989 zał. organizację Al-Ka’ida [arabska‘ zasada’], w źródłach zachodnich najczęściej nazywaną Baza; organizacja łączyła związek kombatantów z kasą zapomogową i bankiem, z czasem przybrała charakter militarny, skupiając początkowo gł. byłych uczestników wojny w Afganistanie, później zaś coraz więcej rozmaitych ugrupowań ekstremistycznych, przekształcając się ostatecznie 1991 w rozbudowaną organizację o charakterze terrorystycznym. Po odrzuceniu przez As-Su’udów jego pomocy w wojnie z Saddamem Husajnem zarzucił Saudyjczykom zdradę, został przez nich uznany za banitę (1996) i zamieszkał w Sudanie, a następnie w Jemenie i u talibów w Afganistanie. W 1998 zał. organizację pod nazwą Świat. Front Muzułm. na rzecz Dżihadu Przeciwko Ameryce i Izraelowi (ob. ok. 3000 czł.).
U. Ibn L. przypisuje się zorganizowanie, finansowanie lub inspirowanie wielu akcji terrorystycznych: zamach w World Trade Center (1993), naloty na amer. bazy wojsk. w Rijadzie i Az-Zahranie (1996), ataki na ambasady USA w Dar es Salaam i Nairobi (1998). Za swój gł. cel uważa zniszczenie największego, wg niego, wroga islamu — Stanów Zjedn. W 2001 oskarżany o zorganizowanie najkrwawszego w dziejach ataku terrorystycznego na World Trade Center w Nowym Jorku i Pentagon w Waszyngtonie, w którego wyniku zginęło ok. 3 tys. osób; zginął w wyniku akcji sił specjalnych USA.
