urzędy pracy
 
Encyklopedia PWN
urzędy pracy,
instytucje zajmujące się problemami zatrudnienia i bezrobocia.
Pierwsze publiczne służby zatrudnienia zostały powołane w Polsce 1919; działały do wybuchu II wojny światowej 1939; po 1945 powołano biura pośrednictwa pracy, które zajmowały się głównie administracyjnym kształtowaniem zatrudnienia wobec niedoborów rąk do pracy; działały one do 1989 i zostały przekształcone w wojewódzkie i rejonowe biura pracy, te z kolei w utworzone I 1993, jako specjalne organy administracji rządowej, urzędy pracy; od 1999 urzędy pracy są organami administracji samorządowej, podległymi marszałkom województw i starostom powiatów; zadania: kształtowanie polityki rynku pracy, przeciwdziałanie bezrobociu i łagodzenie jego skutków; działają na szczeblu wojewódzkim i powiatowym; wojewódzkie i powiatowe urzędy pracy powstały z biur pracy, będących jednostkami urzędów administracji terenowej; zajmują się pośrednictwem pracy, orientacją zawodową, gospodarowaniem środkami Funduszu Pracy, inicjowaniem i finansowaniem prac interwencyjnych i robót publicznych, analizami i sprawozdaniami, prowadzą ewidencję bezrobotnych i rozdzielają zasiłki.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia