upadłość
 
Encyklopedia PWN
upadłość,
postanowienie wydane przez sąd, gdy przedsiębiorca zaprzestał płacenia długów.
Z wnioskiem o ogłoszenie upadłości mogą wystąpić wierzyciele przedsiębiorcy. Według prawa polskiego wskutek ogłoszenia upadłości podmiot upadły traci możliwości zarządzania oraz rozporządzania majątkiem, który staje się masą upadłości. Cały majątek zostaje wydany syndykowi, który nim zarządza i przeprowadza likwidację przez sprzedaż ruchomości i nieruchomości, ściągnięcie wierzytelności od dłużników upadłego i zrealizowanie innych praw dotyczących masy upadłości. Nad takim postępowaniem upadłościowym oraz czynnościami syndyka ma nadzór sędzia-komisarz. Może on ustanowić radę wierzycieli, która służy pomocą syndykowi, kontroluje jego czynności, bada stan funduszów masy, udziela zezwolenia na czynności, które mogą być dokonane tylko za zezwoleniem rady, wydaje opinie w innych sprawach na żądanie syndyka. Sędzia-komisarz może zwołać zgromadzenie wierzycieli w przypadkach przewidzianych przez prawo. W razie ogłoszenia upadłości każdy wierzyciel upadłego powinien zgłosić sędziemu-komisarzowi swoją wierzytelność. Zgłoszenia służą do ułożenia listy wierzytelności, następnie zaspokajanych. Postanowienie o ogłoszeniu upadłości podaje się do publicznej wiadomości.
Prawo zakazuje ogłoszenia upadłości w stosunku do pewnych podmiotów, m.in. jednostek samorządu terytorialnego, państwowych jednostek organizacyjnych, przedsiębiorstw użyteczności publicznej. Nie stanowi podstawy ogłoszenia upadłości krótkotrwałe wstrzymanie płacenia długów wskutek przejściowych trudności.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia