Ukrainka Łesia, właśc. Łarysa Kosacz-Kwitka, ur. 25 II 1871, Nowogród Wołyński, zm. 1 VIII 1913, Surami (Gruzja),
ukr. pisarka i tłumaczka, działaczka społeczna.
Ukrainka Łesia
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Czołowa przedstawicielka lirycznej poezji ukr. przeł. XIX i XX w.; 1907 aresztowana (potem pod stałym nadzorem policji) za kontakty z ros. marksistami; zbiory wierszy (m.in. Dumy i mriji 1899, Widhuky 1902) nasycone romant. patosem; poematy, oparte na wątkach legendarno-hist. (m.in. Robert Brius, korol szotlandśkyj 1894, Dawnia kazka 1896), oraz dramaty: psychol. (Błakytna trojanda powstały 1896, wyd. 1908), o tematyce bibl. (m.in. W katakombach 1906) i na motywach lud. (Pieśń lasu 1912, wyd. pol. w wyborze pod tymże tytułem 1989), aluzyjnie nawiązujące do sytuacji nar. i społ. Ukrainy; nowele i opowiadania; szkice publicyst. i krytycznolit., m.in. o współcz. literaturze pol.; zbiory pieśni lud.; przekłady dzieł klasyków poezji eur. (m.in. G. Byrona, A. Mickiewicza); pol. wybory: Siedem strun (1980), Kasandra i inne dramaty (1982), Pieśń lasu (1989).
