uchatkowate

uchatkowate, uszatki, Otariidae,

rodzina płetwonogich zaliczana do rzędu ssaków drapieżnych.

14 gat.; mają wykształcone małżowiny uszne (stąd nazwa); kończyny przekształcone w płetwy; tylne mogą zginać pod tułów — pomocne przy chodzeniu na lądzie, przednie — szczególnie silnie rozwinięte — gł. narząd ruchu w czasie pływania; na czas rozrodu wychodzą na ląd; bardzo towarzyskie i łatwe do tresury; powszechnie znana uchatka kalifornijska (lew morski), Zalophus californianus, dł. do 2,5 m, mieszkaniec wybrzeży Kalifornii, Galápagos i Japonii, łatwa w tresurze, częsta w ogrodach zool.; największym gat. jest uchatka grzywiasta, Eumetopias jubatus, dł. do 3,5 m, masa do 1,1 t, północne wody Oceanu Spokojnego; należą tu również kotik zwyczajny oraz otaria.

Uchatki antarktyczne (nietypowy biały osobnik)