„Tygodnik Powszechny”
 
Encyklopedia PWN
„Tygodnik Powszechny”,
katol. tygodnik społ.-kult.,
wyd. od III 1945 w Krakowie (z przerwą 1953–55 — przekazane przez władze Stowarzyszeniu „Pax”, XII 1956 wznowione); miało wyrażać i kształtować opinię społeczeństwa katol., otoczone patronatem metropolity krak.; artykuły na tematy rel., kult., hist., miejsca człowieka w świecie; zasłużone w krzewieniu kultury katol. w Polsce, włączyło się w upowszechnianie nowych nurtów filoz. i teol. (nauka Soboru Watykańskiego II, tendencje tzw. odnowy posoborowej); zespół redakcyjny związany ze środowiskiem Znak i Stow. Katol. Młodzieży Akademickiej „Odrodzenie”; zał. i redaktorami byli ksiądz J. Piwowarczyk, K. Turowski i J. Turowicz (redaktor nacz. 1945–53 i 1956–99); w zespole m.in.: A. Boniecki ( 2000–11 redaktor nacz.), S. Kisielewski, H. Malewska, S. Stomma, J. Hennelowa, J. Tischner, J. Woźniakowski.
Bibliografia
M. JAGIEŁŁO „Tygodnik Powszechny” i komunizm, Warszawa 1988;
J. ŻAKOWSKI Anatomia znaku czyli rozmowy o lasach zespołu „Tygodnika Powszechnego” w latach 1953–56, Warszawa 1988;
R. JAROCKI Czterdzieści pięć lat opozycji, Kraków 1990.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia