Turańska, Nizina

Turańska, Nizina, turkmeń. Turan, Turan pesligi, uzb. Turon pasttekisligi, kazachskie Turan ojpaty, ros. Turanskaja nizmiennost',

niz. w środkowozachodniej Azji, w Kazachstanie, Uzbekistanie i Turkmenistanie, między Mugodżarami, Wyż. Turgajską, Pogórzem Kazachskim, Tienszanem, Kopet-dag i M. Kaspijskim;

na północy łączy się przez Bramę Turgajską z Niz. Zachodniosyberyjską; pow. ok. 3 mln km². Pod względem geol. stanowi platformę, której podłożem są paleozoiczne orogeny, a pokrywę tworzą poziomo ułożone osady mezozoiczne i kenozoiczne. Większą część Nizina Turańska zajmują pustynie Kara-kum i Kyzył-kum; w północno-zachodniej części wznosi się płytowa wyż. Ustiurt ograniczona urwistymi progami; niedaleko M. Kaspijskiego wiele depresji, najgłębsza — Karakija (132 m p.p.m.); przez Nizinę Turańską płyną w kierunku Jez. Aralskiego największe rzeki Azji Środkowej — Amu-daria i Syr-daria; bardzo skąpa roślinność krzewinkowa i krzewiasta (zarośla saksaułów) i obfita efemeryczna wiosenna (z panującą turzycą); na obrzeżach półpustynie piołunowe lub słone; nad rzekami lasy łęgowe (tugaje) i zarosłe trzciną bagna. Hodowla owiec karakułowych; eksploatacja bogatych złóż ropy naftowej i gazu ziemnego; na terenach sztucznie nawadnianych uprawia się gł. bawełnę.