Tudorowie

Tudorowie

[tjudorowie],

dynastia panująca 1485–1603 w Anglii;

wywodziła się z walijskiego rodu możnowładczego; znaczenie Tudorów w Anglii zapoczątkował Owen Tudor (zm. 1461), stronnik Lancasterów w wojnie Dwóch Róż; 1485 jego wnuk, po matce spadkobierca Lancasterów, objął tron (w wyniku bitwy pod Bosworth) jako Henryk VII, a 1486 umocnił swe prawa do korony przez małżeństwo z Elżbietą z Yorków; od 1541 Tudorowie nosili też tytuł królów Irlandii; panowanie Tudorów przyniosło Anglii m.in. wzmocnienie władzy królewskiej, ogłoszenie supremacji Korony nad Kościołem (1534, Henryk VIII) i reformację oraz zapoczątkowanie enspansji morskiej, handlowej i kolonialnej; ród wygasł na Elżbiecie I, po której śmierci 1603 korona angielska przeszła na rzecz Stuartów.

Elżbieta I z dworem udająca się na przedstawienie do Blackfriars Theatre, obraz M. Gheeraertsa — zbiory prywatne