trapez
mat. czworokąt, w którym 2 przeciwległe boki (zwane podstawami trapezu) są równoległe; czasami zakłada się dodatkowo, że pozostałe boki (zwane ramionami trapezu) nie są równoległe;
[gr. trápeza ‘stół’],
trapez
Encyklopedia PWN
odcinek (również jego długość) łączący podstawy i będący do nich prostopadły jest nazywany wysokością trapezu; pole trapezu jest równe iloczynowi połowy sumy długości podstaw (a, b) i jego wysokości h: (a + b)h/2; suma kątów wewnętrznych przy każdym ramieniu trapezu wynosi 180°; trapez, którego ramiona są równe (tworzą z każdą z podstaw jednakowe kąty), jest nazywany trapezem równoramiennym; trapez, którego jedno ramię jest prostopadłe do podstaw — trapezem prostokątnym.
