transuranowce,
promieniotwórcze pierwiastki chemiczne o liczbach atomowych (Z) większych od 92, zajmujące w układzie okresowym pierwiastków kolejne miejsca za uranem: neptun (Np), pluton (Pu), ameryk (Am), kiur (Cm), berkel (Bk), kaliforn (Cf), einstein (Es), ferm (Fm), mendelew (Md), nobel (No), lorens (Lr), rutherford (Rf), dubn (Db), seaborg (Sg), bohr (Bh), has (Hs), meitner (Mt), darmsztadt (Ds), roentgen (Rg);
transuranowce
Encyklopedia PWN
doniesiono także o otrzymaniu cięższych pierwiastków, nie zostały one jeszcze oficjalnie uznane przez Międzynar. Unię Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC). Wszystkie t. otrzymano w wyniku sztucznych przemian jądr.; neptun i pluton w śladowych ilościach występują w przyrodzie w minerałach uranu i toru jako produkty naturalnych przemian jądr.; t. o Z = 93–103 są srebrzystymi metalami ciężkimi, aktywnymi chemicznie; występują na stopniach utlenienia: III (wszystkie) oraz IV, V i VI; należą do pierwiastków przejściowych — pierwiastków bloku f oraz bloku d (pierwiastków chemicznych układ okresowy). T. o Z = 104–110 otrzymano jedynie w ilościach atomowych, zwykle w postaci krótko żyjących izotopów, dlatego ich właściwości fiz. i chem. są trudne do zbadania.
