Towarzystwo Demokratyczne Polskie
 
Encyklopedia PWN
Towarzystwo Demokratyczne Polskie (TDP),
demokratyczna organizacja emigracyjna, utworzona 1832 w Paryżu przez radykalnych secesjonistów z kierowanego przez J. Lelewela Komitetu Narodowego Polskiego (m.in. A. Gurowski, J.N. Janowski, T. Krępowiecki).
można w niej upatrywać pierwszą polską partię polityczną; działalnością TDP od 1836 kierowała Centralizacja; 1835 (w czasie dyskusji nad przygotowywanym programem) TDP opuścili członkowie, którzy zawiązali Gromady Ludu Polskiego: Grudziąż i Humań; manifest programowy ogłoszono 4 XII 1836 w Poitiers (Manifest TDP); od 1840 TDP przygotowywało przez emisariuszy powstanie w 3 zaborach, brało żywy udział w wypadkach 1846–48 w kraju; po upadku Wiosny Ludów Centralizacja znalazła się w Londynie; 1853 w TDP nastąpił rozłam (we Francji L. Mierosławski wraz ze swoimi zwolennikami był gotów do współpracy z II Cesarstwem); 1862 TDP rozwiązało się; czołowi działacze: T. Krępowiecki, A.K. Pułaski (do 1833), J.R. Płużański, W. Heltman, W. Darasz, T. Malinowski, J.N. Janowski, S. Worcell, L. Mierosławski.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia