Tours
m. w środkowozachodniej Francji, w regionie Centre-Val de Loire, przy ujściu rz. Cher do Loary;
[tu:r] 
,
, Tours
Encyklopedia PWN
przemysł maszyn., elektrotechniczny, elektroniczny, gumowy (Michelin), farm., odzieżowy, poligraficzny, meblarski; ośr. finansowo-handl. (m.in. handlu winem); duży węzeł kol. i drogowy na trasie Paryż–Bordeaux, połączenie autostradą m.in. z Paryżem i Bordeaux; port lotn.; uniw. (zał. 1970) i in. szkoły wyższe; ośr. turyst.; muzea, m.in. sztuk pięknych z bogatymi zbiorami malarstwa fr., wł. i flamandzkiego, winiarstwa.
Historia. Miasto celtyckie, po podboju rzymskim rozbudowane pod nazwą Caesarodunum; jeden z pierwszych ośr. chrześcijaństwa, od IV w. biskupstwo oddziałujące na całą Galię (bpi: św. Marcin, Grzegorz z Tours); od 507 w państwie Franków, stol. hist. Turenii; od IX w. arcybiskupstwo; rezydencja królów fr.: Karola VI, Karola VII i Ludwika XI; od XVI w. rozwój jedwabnictwa; w czasie wojen rel. ośr. hugenotów, siedziba Henryka III Nawarskiego (Henryk IV); podczas wojny fr.-pruskiej 12 IX–9 XII 1870 siedziba rządu Francji; 1940 zniszczone w czasie działań wojennych.
Zabytki. Pozostałości budowli galorom.; z kościoła opackiego St. Martin (XI w.) nikłe pozostałości w budowli z XIX/XX w.; got. katedra St. Gatien (XIV–XVI w.), kościoły: St. Julien (XIII w.), St. Saturnin (XV w.), Notre Dame-la-Riche (XV–XVI w.); pałace (XV–XVIII w.); most kam. (XVIII w.); zabytkowe domy; w dawnym pałacu arcybiskupim (XVII–XVIII w.) muzeum.
