Toronto 
,
m. w Kanadzie, na północnym brzegu jez. Ontario, przy ujściu rz. Don;
, Toronto
Encyklopedia PWN
W XVII w. na terenie zamieszkanym przez Indian Francuzi zał. placówkę handl., a ok. 1750 zbud. fort (1759 zburzony podczas wojny fr.-bryt.); po przejęciu tych terenów przez Wielką Brytanię 1793 lojaliści bryt. zał. osadę York; 1834 prawa miejskie i zmiana nazwy na Toronto; 1849–51 i 1855–59 stol. bryt. kolonii Kanada, od 1867 stol. Ontario; Toronto jest dużym skupiskiem Polonii kanad. (ponad 47 tys. osób). Największe miasto w Kanadzie; ważny ośrodek przem.-handl.; duży węzeł komunik.; gł. gałęziami przemysłu są: maszyn. (zwłaszcza obrabiarek i maszyn roln.), środków transportu (gł. lotn. — 50% produkcji krajowej), elektrotechniczny, elektroniczny, poligraficzny (gł. ośr. wydawniczy), precyzyjny, metal., odzieżowy, chem., rafineria ropy naftowej; siedziba giełdy, licznych banków i firm ubezpieczeniowych; port nad Wielkimi Jeziorami; międzynar. port lotn.; ośr. nauk.-kult.; 2 uniw. (zał. 1827, 1959), politechnika i in. szkoły wyższe, instytuty nauk.-badawcze. Miasto położone na nizinie nad jez. Ontario, dzielnice północne częściowo na terenie pagórkowatym; bardzo regularny układ ulic; w centrum Toronto budowle reprezentacyjne z XIX w. (m.in. parlament, uniw.), Król. Muzeum Ontario, Galeria sztuki Ontario; nowoczesne wieżowce; wieża telew. (555 m); liczne parki i ogrody (m.in. Queen’s Park).
