torf
brunatna lub czarna masa organiczno-mineralna, określana jako kopalne paliwo stałe (wraz z węglem brunatnym i kamiennym; węgle kopalne), zaliczana do skał osadowych;
[niem.],
torf
Encyklopedia PWN
powstaje z obumarłej roślinności bagiennej (torfowiskowej) w wyniku zachodzących w niej biochemicznych procesów torfienia, przebiegających w warunkach nadmiernej wilgotności przy słabym dostępie powietrza; torfienie jest powolnym, częściowym rozkładem materii organicznej, który powoduje wzbogacenie jej w węgiel, azot i części niepalne; wzrost stopnia rozkładu torfu, zachodzący z biegiem czasu, przyczynia się do zwiększania w nim zawartości humusu; w skład organicznych substancji torfu wchodzą bituminy, kwasy huminowe i ich sole, celuloza, lignina i in.; masa organiczna torfu zawiera ok. 60% węgla; w związkach mineralnych torfu, których ilość nie przekracza 50%, występuje głównie krzemionka, wapń, żelazo, potas, fosfor i mikroelementy; w zależności od dominującego gatunku szczątków roślin występujących w torfie ustala się jego nazwę, np. torf turzycowy, trzcinowy, mszysty, drzewny, torfowcowy; zawartość wody w złożu torfowym (torfowisko) nie odwodnionym wynosi 84–96%; torf może wchłonąć wielką ilość wody; torf jest użytkowany jako gleba (torfowe gleby) i jako kopalina — w rolnictwie, np. do produkcji nawozów organicznych (torfowe nawozy), ściółki torfowej, używanej także w ogrodnictwie, do wyrobu doniczek torfowo-ziemnych, w przemyśle, np. do produkcji półkoksu torfowego, wosku torfowego i torfu opałowego, oraz w medycynie (borowina)
