Togliatti 
, ur. 26 III 1893, Genua, zm. 21 VIII 1964, Jałta,
działacz i ideolog wł. i międzynar. ruchu komunist., publicysta;
[toljạtti]
Palmiro , ur. 26 III 1893, Genua, zm. 21 VIII 1964, Jałta,
Togliatti Palmiro
Encyklopedia PWN
od 1914 czł. Wł. Partii Socjalist.; współzał. WPK, od 1922 czł. jej KC, od 1923 Kom. Wykonawczego, od 1927 sekr. generalny WPK; od 1925 czł. Kom. Wykonawczego Kominternu; 1926–44 na emigracji we Francji i ZSRR; opowiadając się za założeniami jednolitego frontu, 1934 podpisał z P. Nennim układ o współpracy komunistów i socjalistów; 1936–39 uczestnik wojny domowej w Hiszpanii; 1944 min. bez teki, następnie wicepremier i min. sprawiedliwości (do 1947); od 1946 deputowany, od 1948 przewodniczący komunist. frakcji parlamentarnej; zał. (1944) i redaktor nacz. „Rinascita”, organu teoret. WPK; autor założeń programowych tzw. wł. drogi do socjalizmu (osiągnięcie zmian ustrojowych przez działalność parlamentarną, z odrzuceniem metod rewolucyjnych), które w latach 60. i 70. aktywizowały nurt rewizjonistyczny w ruchu komunist. (także eurokomunizm); gł. prace: Problemy międzynarodowego ruchu robotniczego (1962, wyd. pol. 1964)
