Tiutczew Fiodor I., ur. 5 XII 1803, Owstug (gubernia orłowska), zm. 27 VII 1873, Carskie Sioło (ob. Puszkin),
ros. poeta, dyplomata, myśliciel;
Tiutczew Fiodor I.
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
pozostawał pod wpływem idei słowianofilskich; gł. tematami jego refleksyjno-filoz. liryki były: przyroda, ujmowana zgodnie z romant. koncepcją F.W. Schellinga, miłość, problemy polit. oraz człowiek wobec bytu materialnego i duchowego; wiersze Tiutczewa, odznaczające się pełnym kontrastów i antytez obrazowaniem, kunsztownością metafor i emocjonalnością, są oryginalną syntezą najwartościowszych zdobyczy klasycyst. i romant. poetyki; nowator w dziedzinie wersyfikacji, wprowadził do poezji ros. miniaturę liryczną; pol. wybory: Wiersze wybrane (1948), Poezje (1957), Wybór poezji (1978); dwujęzyczna edycja Sto wierszy (1989).
