Tirso de Molina

Tirso de Molina , właśc. Gabriel Téllez , ur. ok. 1580, Madryt, zm. 24 II 1648, Almazán (prow. Soria),

pisarz hiszpański;

czł. zakonu Nuestra Señora de la Merced, którego był kronikarzem; jeden z gł. twórców klas. dramatu hiszp., należący do tzw. szkoły Lopego de Vega; bogata twórczość dram., obejmująca ok. 400 utworów (zachowało się kilkadziesiąt, wyd. t. 1–5 1627–36), wyróżnia się subtelną analizą psychol., realizmem obserwacji, humorem oraz pomysłowością intrygi; pisał dramaty rel. (m.in. poruszający problem wolnej woli i przeznaczenia El condenado por desconfiado), hist. (m.in. La prudencia en la mujer) oraz obyczajowe (m.in. satyr. Pobożna Marta, wyst. pol. 1965, farsowy Zielony Gil, adaptacja pol. J. Tuwima 1950); gł. dzieło Zwodziciel z Sewilli (napisany ok. 1618, wyd. 1630, wyst. pol. 1985), pierwsza lit. wersja legendy o Don Juanie; ponadto poematy, romance, opowiadania, pisma teoret. o teatrze.