Tiepolo Giovanni Battista (Giambattista)
 
Encyklopedia PWN
Tiepolo Giovanni Battista (Giambattista), ur. 5 III 1696, Wenecja, zm. 27 III 1770, Madryt,
ojciec Giovanniego Domenica, włoski malarz, rysownik i grafik.
Przedstawiciel szkoły weneckiej okresu rokoka; działał gł. w Wenecji oraz w Würzburgu (1750–53) i Madrycie (1762–70); tworzył wielkie, dekoracyjne malowidła ścienne o tematyce mitol., hist., alegor. i rel., obrazy sztalugowe oraz grafiki; pocz. stosował ciemny koloryt i kontrastowy światłocień, następnie tworzył wyrafinowane kolorystycznie, iluzjonistyczne wizje nie kończących się przestrzeni, wypełnionych tłumem postaci; stosował śmiałe skróty perspektywiczne; malowidła ścienne w kościele S. Maria del Rosario (ok. 1737) i Scuola dei Carmini (1740) w Wenecji, w pałacach — Labia (ok. 1750) i Rezzonico (1757) w Wenecji, arcybiskupim w Würzburgu (1750–53), Canossa w Weronie (1761) i król. w Madrycie (1762–67) oraz w willi Valmarana w Vicenzie (1757); m.in. obraz Ostatnia Wieczerza (ob. w Muzeum Nar. w Warszawie).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia