Thomsona zjawisko
Encyklopedia PWN
polega na wydzielaniu lub pochłanianiu ciepła (tzw. ciepła Thomsona) w jednorodnym przewodniku, w którym występuje gradient temp. i przez który przepływa prąd elektr.; ciepło wydzielane (pochłaniane) w jednostce czasu jest proporcjonalne do gradientu temp. i natężenia prądu, a współczynnik proporcjonalności (współczynnik Thomsona) zależy od rodzaju przewodnika. Gdy kierunek unoszenia elektronów w polu elektr. jest zgodny z kierunkiem dyfuzji elektronów wywołanej gradientem temp., wówczas elektrony przekazują energię atomom przewodnika, gdy zaś kierunki te są przeciwne — elektrony zwiększają swoją energię kosztem energii ruchu termicznego atomów. Zależność znaku ciepła Thomsona od kierunku przepływu prądu pozwala je odróżnić od tzw. ciepła Joule’a, wydzielanego w przewodniku i proporcjonalnego do kwadratu natężenia prądu (Joule’a prawo). Zjawisko, przewidziane 1854 przez W. Thomsona, zostało potwierdzone doświadczalnie kilka lat później.