Themerson Stefan
 
Encyklopedia PWN
Themerson Stefan, ur. 25 I 1910, Płock, zm. 6 IX 1988, Londyn,
mąż Franciszki, fotografik, filmowiec, prozaik.
Tworzył (od 1927) eksperymentalne fotogramy i fotomontaże, następnie wraz z żoną awangardowe filmy: Apteka (1930), Europa (1932, wg poematu A. Sterna), Przygoda człowieka poczciwego (1938); redaktor czasopisma „f.a.” (film artyst.); od 1938 we Francji, 1940 wstąpił do PSZ, 1942 osiadł w Wielkiej Brytanii; realizował wspólnie z żoną filmy w Biurze Filmowym Min. Informacji i Dokumentacji RP w Londynie (Calling Mr Smith 1943); 1948–79 małżonkowie prowadzili oficynę Gaberbocchus Press; przeciwnik wszelkich stereotypów i dogmatów, tropiący absurdy ukryte w pozornie log. porządku rzeczywistości, w swych utworach posługiwał się paradoksem, purnonsensem i przewrotną ironią; zyskał uznanie gł. jako autor powieści groteskowo-filoz., ogłaszanych w ang. i pol. wersji językowej, m.in. Wykład profesora Mmaa (powstała 1941–42, wyd. ang. ze wstępem B. Russella 1953, wyd. pol. 1958), Kardynał Pölätüo (1961, wyd. pol. 1971), Tom Harris (1967, wyd. pol. 1975), także opowiadań i esejów (wybór Generał Piesc... 1980) oraz popularnych utworów dla dzieci (Pan Tom buduje dom 1938); ponadto „opera semantyczna” Święty Franciszek i wilk z Gubbio (1972, wyst. pol. 1981).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia