Teokryt

Teokryt, Theókritos, żył w 1. poł. III w. p.n.e.,

poeta grecki;

twórca sielanki (bukoliki) jako gat. lit.; uczeń Filetasa z Kos, w Aleksandrii należał do lit. kręgu Kallimacha; autor ok. 30 utworów (część uważana za nieautentyczne), zw. ogólnie idyllami, obejmujących: właściwe bukoliki, czyli mimy wiejskie, pasterskie (np. Koźlarz i pasterz, Żeńcy) i miejskie (np. Czarodziejki, Syrakuzanki), ponadto enkomia (m.in. Pochwała Ptolemajosa — króla egipskiego Ptolemeusza II Filadelfosa), Hymn na cześć Dioskurów, epylion Mały Herakles, drobne utwory (np. Wrzeciono) oraz 25 epigramów okolicznościowych; mistrz w odtwarzaniu piękna natury, nastroju oraz w kreśleniu charakterów; za pośrednictwem Wergiliusza, który go naśladował, wywarł wpływ na literaturę eur.; przekł. pol. K. Kraszewskiego 1901; wybór utworów Teokryta w: Sielanka grecka (1953); Sielanki (wyd. pol. 1951).