teleks
 
Encyklopedia PWN
teleks
[ang. Teleprinter Exchange Service],
telex,
usługa telegraficzna o zasięgu międzynar., polegająca na przesyłaniu wiadomości w postaci tekstu (znaków alfanumerycznych) za pośrednictwem komutowanej automatycznie sieci telegraficznej (telegrafia) pomiędzy abonentami wyposażonymi w dalekopisy lub urządzenia komputerowe, zawierające specjalną kartę telegraficzną, pełniące ich funkcję;
(np. komputerowe), w której abonenci mogą przesyłać informację między sobą (za pośrednictwem dalekopisów) przez komutowaną automatycznie sieć łączy telegraf.; w t. jest stosowany 5-elementowy alfabet telegraficzny, nie dający możliwości rozróżnienia małych i dużych liter alfabetu (co jest możliwe w telefaksie), są podejmowane próby usunięcia tej niedogodności (umożliwiają to dalekopisy elektroniczne). T. jest bardzo popularną formą łączności telegraf. o zasięgu świat., użytkowaną gł. przez instytucje. Rozwój t. rozpoczął się w latach 30., szczególnie dynamicznie t. rozwijał się 1950–80. W Polsce 1961 było ok. 700 abonentów teleksowych, a 1994 — 30 tys.; ob. wypierany przez telefaks.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia