Tarragona
 
Encyklopedia PWN
Tarragona Wymowa,
m. w północno-wschodniej Hiszpanii, w regionie autonomicznym Katalonia, nad M. Śródziemnym;
Starożytne Tarraco; osada iberyjska; 218 p.n.e. zajęta przez Rzymian, ich pierwsza i gł. baza wojsk. na Płw. Iberyjskim w czasie II wojny punickiej i podboju Półwyspu; stol. prow. Hispania citerior [‘Hiszpania bliższa’], później Hispania Tarraconensis; od 2. poł. I w. p.n.e. kolonia rzymska, ważny port i ośr. handl.; stol. arcybiskupstwa (odnowione w XII w.); po upadku imperium rzymskiegio postępujący regres; 476 zajęta przez Wizygotów; 714 — Arabów i 1119 — Aragonię; 1572 zał. uniw.; 1811 oblężona i zdobyta przez wojska napoleońskie. Duży port handl. z terminalem naftowym; rafineria ropy naftowej, przemysł chem., spoż. (produkcja wina, likieru), metal., drzewny, elektrotechniczny, włók.; węzeł drogowy; akad. roln.; ośr. turyst., kąpielisko mor.; muzea; pozostałości budowli rzymskich — wpisane na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO; katedra got. (1171–1331, rozbudowa XV–XVIII w.) z krużgankiem rom. (XII–XIII w.); kościoły z XIII w. (S. Pablo, Enseñanza); poza miastem m.in. rzymski łuk De Bará (II w.). W pobliżu T. elektrownie jądr. — Ascó i Vandellós.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia