taon
 
Encyklopedia PWN
taon
[gr.],
τ,
cząstka elementarna, należąca do grupy leptonów, obdarzona ujemnym ładunkiem elektr.;
podlega oddziaływaniom elektromagnetycznym i słabym; jest najcięższym znanym leptonem (mτ ≈ 1,777 GeV) i wraz z neutrinem taonowym ντ tworzy trzecią generację leptonów obdarzonych taonową liczbą leptonową; t. jest fermionem o spinie /2 (gdzie = h/(2π); średni czas życia t. wynosi 2,9 · 10−13s; rozpada się gł. na mion, neutrino taonowe i antyneutrino mionowe lub na elektron, neutrino taonowe i antyneutrino elektronowe, możliwe są też rozpady na neutrino taonowe i hadrony. T. został odkryty 1975 w akceleratorze SLAC (ang. Stanford Linear Accelerator Center) w eksperymentach, w których zderzano przeciwbieżne wiązki elektronów i pozytonów o ogromnych energiach, przez grupę badaczy kierowaną przez M. Perla (Perl za to odkrycie 1995 otrzymał Nagrodę Nobla, niezależnie od F. Reinesa).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia