Tanganika
 
Encyklopedia PWN
Tanganika, ang. Lake Tanganyika, fr. Lac Tanganyika,
tektoniczne jezioro we wschodniej Afryce, na granicy Tanzanii, Zambii, Demokr. Rep. Konga i Burundi;
Położenie geograficzne: w Wielkim Rowie Zachodnim
Położenie względem poziomu morza: 773 m n.p.m.
Typ jeziora: wg genezy — tektoniczne; wg relacji z rzekami — odpływowe (odpływ przez rzekę Lukuga do Lualaby; przy niskich stanach wód jezioro jest bezodpływowe); wg okresowości — stałe; wg warunków do rozwoju życia — oligotroficzne; wg zasolenia — słodkie
Powierzchnia akwenu: 32,6 tys. km2
Głębokość maksymalna: 1 471 m
Dopływy: Rugufu, Lukufu, Lufubu, Malagarasi, Ruzizi
Odpływy: Lukuga
leży w Wielkim Rowie Zachodnim, na wys. 773 m; pow. 32,6 tys. km2 , dł. 670 km, szer. 20–80 km, głęb. w części południowej do 1471 m (kryptodepresja, w starszych źródłach 1435 m), pod względem głębokości drugie (po Bajkale) jezioro na Ziemi; brzegi wysokie (do 750 m) i strome (zwłaszcza na północy i zachodzie); do Tanganiki uchodzą rz.: Malagarasi, Ruzizi, odpływ z jeziora przez rz. Lukuga do Lualaby (przy niskich stanach wód jezioro Tanganika jest bezodpływowe); jezioro stare powstało prawdopodobnie w pliocenie; bogata fauna (krokodyle, hipopotamy, ptactwo wodne); ok. 250 gat. ryb, w tym 190 stanowią endemity; rozwinięte rybołówstwo; żegluga; gł. m. nad Tanganiką: Bużumbura, Kalemia, Mpulungu, Kigoma-Ujiji. Odkryte 1858 przez R.F. Burtona i J.H. Speke’a.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Tanganika fot. J. Wolski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia