Taizz, Ta‘izz,
m. w południowo-zachodnim Jemenie, w G. Jemeńskich, w kotlinie na wys. ok. 1200–1400 m, otoczonej masywami (Dżabal al-Hasa, Dżabal Sabir) o wys. przekraczającej 3000 m;
Taizz
Encyklopedia PWN
Ośrodek adm. muhafazy Taizz. — 556 tys. mieszk. (2009). W XII w. stol. Turana Szaha z dyn. Ajjubidów, następnie Rasulidów (1229–1454) i przez pewien czas Tahirydów (1454–1516) — plemienia z Sany, które przeniosło później stol. do Sany; od XVI w. do 1918 pod kontrolą sułtana osmańskiego, 1948–62 stol. adm. Arab. Rep. Jemeńskiej. Gł. ośr. przem. w zachodniej części kraju; huta aluminium, zakłady przemysłu metal., włók., spoż.; ośr. handlu i rzemiosła regionu roln. (gł. uprawa kawy); węzeł drogowy przy szosie samochodowej Aden–Sana; muzułm. szkoła teol. madrasa; meczet (XIII–XIV w.), minarety, zabytkowe, bogato zdobione domy mieszkalne, cytadela. W pobliżu T. złoża węgla kam. i rud miedzi.
