Świętokrzyski Park Narodowy
 
Encyklopedia PWN
Świętokrzyski Park Narodowy,
park narodowy ustanowiony 1950; pow. 7695 ha, w tym pod ochroną ścisłą 2911 ha (2022), w G. Świętokrzyskich (rezerwat na G. Chełmowej ustanowiony 1920);
Rok założenia parku: 1950
Powierzchnia (stan na XII 2007): 7 626,4 ha (od 2007)
Powierzchnia ochrony ścisłej (stan na XII 2007): 1 715,2 ha (od 2007)
Powierzchnia otuliny (stan na XII 2007): 20 780,4 ha (od 2007)
obejmuje pasmo Łysogór z Łysicą, Łysą Górą, Górą Chełmową, część Pasma Klonowskiego i Doliny Wilkowskiej; rumowiska skalne — gołoborza otoczone borem jodłowym z bzem koralowym, widłakiem jałowcowym (endemit); buczyna karpacka, lasy mieszane i bór mieszany z dębem, sosną i modrzewiem pol. (endemit); z ptaków występują m.in.: orlik krzykliwy, krzyżodziób, płochacz, strzyżyk, mysikrólik; zabytki archeol., arch. (kościół i klasztor pobenedyktyński na Łysej Górze) i kultury materialnej (dymarki), pamiątki historyczne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia