śluzorośla
 
Encyklopedia PWN
śluzorośla, śluzowce, Myxomycota,
gromada (typ) grzyborośli (grzyby), grupa organizmów stojących na pograniczu grzybów i zwierząt o nie ustalonej ostatecznie systematyce;
7 rzędów, 19 rodzin, 80 rodzajów i 879 gat. (w Polsce ok. 300); występują w różnych środowiskach, najczęściej w cienistych lasach liściastych, na murszejącym drewnie, butwiejących liściach, w ściółce na resztkach roślinnych i zwierzęcych; nieliczne są pasożytami roślin; śluzorośla w fazie wegetatywnej przejawiają cechy zwierzęce — ruchliwe pełzaki lub wiciowce; wielokomórkowe skupienia są zw. śluźnią, wykonującą ruchy, odżywiającą się fagotroficznie, przez pochłanianie drobnych organizmów, np. bakterii oraz zarodników roślin i grzybów; substancją zapasową jest glikogen, a mitochondria mają budowę rurkowatą; śluzorośla, podobnie jak grzyby, wytwarzają owocniki z zarodnikami otoczonymi ścianą komórkową. Prawie 40% gat. śluzorośli jest w różny sposób zagrożonych, są wpisane na Czerwoną Listę Śluzowców Zagrożonych w Polsce.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia