szwedzki język,
język z grupy skand. (nordyckiej) języków germańskich;
szwedzki język
Encyklopedia PWN
używany w Szwecji i Finlandii, najstarsze zapisy w runach z IX w.; najstarsze zabytki w języku szwedz. z 1. poł. XIII w.; 2 gł. etapy rozwoju — staroszwedz., z okresami: runicznym (800–1225), klas. (1225–1375) i późnostaroszwedz. (1375–1526) oraz nowoszwedz., z okresem wczesnym (1526–1732) oraz późnym (od 1732); pierwsze zabytki piśmiennictwa w języku szwedz. z 1. poł. XIII w. (ustawa Västgötalagen); język nar. ukształtował się w 1. poł. XVIII w.; 2 zespoły dialektów (Szwecja, Finlandia).
