szrapnel:
szrapnel
Encyklopedia PWN
1) pocisk artyleryjski używany do rażenia lotkami (kulkowymi, strzałkowymi i in.) wyrzucanymi ładunkiem prochowym z lecącego pocisku, działanie ładunku inicjowane zapalnikiem czasowym; wynaleziony 1803 przez Anglika H. Shrapnela; w czasie II wojny światowej szrapnele zastąpiono pociskami odłamkowymi o działaniu rozpryskowym;
2) niewłaściwa nazwa odłamka.