Szpakiewicz Mieczysław
 
Encyklopedia PWN
Szpakiewicz Mieczysław, ur. 1 I 1890, Sandomierz, zm. 26 VI 1945, Toruń,
aktor, reżyser;
występy od 1913 w Warszawie, Płocku, Kijowie (1914–18 Teatr Polski i Teatr Studya), ponownie w Warszawie (1918–21 Teatr Polski, Reduta); 1921–24 dyr., aktor i reż. Teatru Narodowego w Toruniu; następnie współpracował z teatrami w Poznaniu (1924–26), Łodzi (1926–28); 1927 zorganizował zespół teatr. pod nazwą Placówka Żywego Słowa, prezentujący arcydzieła pol. i obcej poezji; dyr. Teatrów Miejskich w Wilnie (1931–38) i we Lwowie (1938–39); podczas II wojny światowej pracował jako aptekarz (ukończył farmację); 1944–45 kier. artyst. i reż. Polskiego Teatru Dramatycznego w Wilnie; role gł. dram., m.in. tytułowe w Hamlecie W. Szekspira i Kordianie J. Słowackiego, Gustaw-Konrad — Dziady A. Mickiewicza, Poeta — Wesele S. Wyspiańskiego, Oswald — Upiory H. Ibsena; wystawiał pol. i obce dramaty klas. (m.in. Wesele 1921 i Zygmunt August 1932 S. Wyspiańskiego, Hamlet 1934) i współcz. (m.in. S.I. Witkiewicza); współorganizator ZASP.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia