Szalonek Witold, ur. 2 III 1927, Czechowice, zm. 12 X 2001, Berlin,
kompozytor.
Szalonek Witold
Encyklopedia PWN
Przedstawiciel nurtu awangardowego w muzyce pol.; od 1956 wykładowca (1972 rektor) Akad. Muz. w Katowicach, od 1973 profesor Wyższej Szkoły Muz. w Berlinie; wczesna twórczość inspirowana folklorem pol. (Suita kurpiowska 1955), późniejsza nawiązuje do dodekafonii, aleatoryzmu, sonorystyki; wykorzystywał niekonwencjonalne brzmienia instrumentów smyczkowych (1+1+1+1 1969) i dętych (m.in. tzw. dźwięki kombinowane, czyli wielodźwięki, w Arhus Music 1970); utwory orkiestrowe (Les Sons 1965, Little B-A-C-H Symphony na fortepian i orkiestrę 1981), kamer. (Improvisations sonoristiques 1968, Proporzioni III 1977, Inside? — Outside? 1988), kantata Ziemio miła (1969).
