Szajnocha Karol
 
Encyklopedia PWN
Szajnocha Karol, ur. 20 XI 1818, Komarno k. Sambora, zm. 10 I 1868, Lwów,
ojciec Władysława, historyk, publicysta, pisarz.
1853–58 kustosz Biblioteki Zakładu Nar. im. Ossolińskich we Lwowie; prace Szajnochy ze względu na walory lit. zyskały ogromną poczytność i stały się źródłem inspiracji dla wielu pisarzy pol. (m.in. J.I. Kraszewskiego, H. Sienkiewicza, S. Wyspiańskiego); natomiast jego poglądy hist., dotyczące m.in. początków państwa pol., misji cywilizacyjnej Polski na Wschodzie, spotkały się z krytyką; gł. prace: Bolesław Chrobry (1849), Jadwiga i Jagiełło 1374–1413 (t. 1–3 1855–56, wyd. 2 1974), Szkice historyczne (t. 1–4 1854–69), Dwa lata dziejów naszych 1646–48 (t. 1–2 1865–69); oprócz prac hist. pisał i publikował wiersze, powieści oraz utwory dramatyczne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia