Szabó Lőrinc

Szabó

[sọbo:]

Lőrinc, ur. 31 III 1900, Miszkolc, zm. 3 X 1957, Budapeszt,

węgierski poeta, eseista, krytyk literacki, tłumacz.

W zbiorach wierszy zaznaczyła się ewolucja Szabó od postawy anarchicznego buntu (wpływ ekspresjonizmu) przeciw złu społ. i wynaturzeniom cywilizacji (Kalibán 1923, A Sátan műremekei ‘arcydzieła szatana’ 1926), poprzez poczucie wyobcowania i kryzysu wartości (Különbéke ‘separatystyczny pokój’ 1935) do przejściowej fascynacji nacjonalizmem i faszyzmem (Harc az ünnepért ‘walka o święto’ 1938), wygasłej na skutek wstrząsu spowodowanego doświadczeniami wojennymi; cykl liryków Tücsökzene [‘świerszcza muzyka’] (1947) jest świadectwem gruntownego rozrachunku z własnym życiem i dotychczas głoszonymi poglądami, natomiast cykl sonetów Dwudziesty szósty rok (1957, wyd. pol. w antologii 13 poetów 1983) — pamiątką wielkiej miłości; przekłady poezji fr., niem., ang., oraz pol. (m.in. J. Kochanowskiego, A. Mickiewicza, J. Słowackiego, L. Staffa).