Sybin

Sybin, Sibiu , Villa Hermani,

m. w środkowej Rumunii, w południowej części Wyż. Transylwańskiej, nad rz. Lotru (dopływ Aluty); ośrodek adm. okręgu Sybin.

— 147 tys. mieszk. (2011). Założone w XII w. przez kolonistów niem. (Hermannstadt); gł. ośr. Sasów siedmiogrodzkich; po I wojnie świat. w granicach Rumunii. Przemysł maszyn. (gł. maszyny włók. i roln.), metal., precyzyjny, chem., włók., odzieżowy, spoż., drzewny, obuwniczy; węzeł kol. i port lotn.; ośr. turyst., punkt wyjściowy wycieczek w Karpaty Południowe; muzea, m.in. Bruckenthala w późnobarok. pałacu z XVIII w. (cenny księgozbiór); pozostałości murów obronnych (m.in. zachowane 3 spośród 40 baszt); zespół późnogot. i got.-renes. domów mieszkalnych (niektóre ze sklepionymi podcieniami i kam. portalami), got. Stary Ratusz (XV–XVI w.); budowle sakralne: kościół ewangelicki (XIV–XV w., na miejscu budowli rom. z XIII w.), barok. kościół pojezuicki (1. poł. XVIII w.), katedra prawosł. (1906); Pałac Kultury (koniec XIX w.) mieści m.in. bibliotekę miejską (cenne rękopisy i książki).