Sucha Beskidzka
 
Encyklopedia PWN
Sucha Beskidzka,
m. powiatowe, w województwie małopolskim, na pograniczu Beskidu Makowskiego, Beskidu Małego i Beskidu Żywieckiego, przy ujściu Stryszawki do Skawy.
Ludność miasta: ogółem — 9,1 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 325,5 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 28 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 19°36′E, szerokość geograficzna: 49°44′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1896
Oficjalne strony WWW: www.sucha-beskidzka.pl
wieś od XIII w.; w końcu XVIII w. osada targowa; 1772–1918 w zaborze austr.; w XIX w. rozwój przemysłu; od 1884 połączenie kol.; prawa miejskie 1896; w okresie okupacji niem. 1942–43 getto (więźniowie wywiezieni do obozu koncentracyjnego Auschwitz) oraz obóz pracy przymusowej dla Żydów; 1956–75 i od 1999 siedziba powiatu. Ośr. turystyki górskiej (1906 został wyznaczony pierwszy w Beskidach Zachodnich szlak turyst. — wiódł z Suchej Beskidzkiej przez Magurkę do Zawoi) oraz sportów zimowych (narciarstwo od 1907); węzeł kol. i drogowy; ośr. usługowy; przemysł drzewny, spoż., maszyn.; Wyższa Szkoła Turystyki i Ekologii, Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych (pod opieką Uniwersytetu Jagiellońskiego); działa Tow. Miłośników Ziemi Suskiej; w zamku Muzeum Regionalne; kościół Kanoników Regularnych (1613) z klasztorem (1624–30) i kaplicami cmentarnymi, renes.-manierystyczny zamek z dziedzińcem arkadowym (ok. 1554, rozbudowa 1614, przebudowa barok. ok. 1708); barok. karczma drewniana (2. poł. XVIII w.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia