Struwe Piotr B.
 
Encyklopedia PWN
Struwe Piotr B., ur. 7 II 1870, Perm, zm. 22 II 1944, Paryż,
ojciec Gleba, ros. publicysta, ekonomista, działacz polityczny i filozof;
teoretyk legalnego marksizmu; poddał krytyce ekon. teorie narodników; głosił konieczność postępowego, czyli kapitalist. rozwoju Rosji, ale atakował marksowską teorię wartości i rewolucji proletariackiej; 1890–1900 prowadził ożywioną działalność publicyst. w legalnej prasie (stąd nazwa legalny marksista); 1902–05 redaktor nielegalnego w Rosji „Oswobożdienija”, organu opozycji liberalnej; po utworzeniu 1905 partii konstytucyjnych demokratów jeden z jej przywódców; w czasach reakcji stołypinowskiej znalazł się w grupie autorów zbioru artykułów Wiechi, krytykującego rewolucyjne tradycje inteligencji ros.; po przewrocie bolszewickim 1917 czł. białogwardyjskich rządów A. Denikina i P. Wrangla; od 1921 na emigracji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia