Stocznia Gdańska im. J. Piłsudskiego,
zakład przemysłowy powstały z istniejących od 1. połowy XIX w. stoczni: Kaiserliche Danziger Werft Aktiengesellschaft i Schichau Werft Aktiengesellschaft (filia stoczni elbląskiej);
Stocznia Gdańska im. J. Piłsudskiego
Encyklopedia PWN
produkował głównie okręty wojenne. Jako własność państwa niemieckiego na mocy traktatu wersalskiego 1919 stała się własnością państw koalicji, które dokonując podziału majątku poniemieckiego, utworzyły międzynarodową spółkę pod nazwą International Shipbuilding and Engineering Company Ltd. (Międzynarodowe Towarzystwo Budowy Statków i Maszyn Sp. z o.o.) z udziałem kapitału polskiego, Wolnego Miasta Gdańska (po 20%), Wielkiej Brytanii i Francji (po 30%); 1937 kapitał brytyjski wykupiły Niemcy, a 1940 przejęły stocznię; 1945 przejęta przez państwo polskie, 1948 wznowiła budowę statków (1949 zwodowano rudowęglowiec Sołdek); do 1989 pod nazwą Stocznia Gdańska im. W. Lenina; produkowała m.in. masowce, statki rybackie i semikontenerowce. W 1970 pracownicy stoczni przewodzili strajkowi i demonstracji przeciwko podwyżkom cen (grudniowy bunt robotniczy 1970); VIII 1980 rozpoczęli strajk, który przekształcił się w strajk powszechny na Wybrzeżu, następnie w całym kraju; siedziba Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego (MKS), kierowanego przez L. Wałęsę i A. Gwiazdę; miejsce podpisania 31 VIII 1980 porozumienia między MKS a komisją rządową (porozumienia społeczne 1980–81 w Polsce); strajki i protesty w okresie stanu wojennego 1981–83 i 1988; X 1988 postawiona w stan likwidacji przez rząd premiera M.F. Rakowskiego; IV 1990 przekształcona w jedoosobową spółkę skarbu państwa; od 1991 stopniowy upadek ekonomiczny; VIII 1996 ogłoszenie postępowania upadłościowego i powołanie Nowej Stoczni Gdańskiej, która przejęła większość majątku starej stoczni; IX 1998 stocznię wykupiła Stocznia Gdynia SA.
