Stefczyk Franciszek
 
Encyklopedia PWN
Stefczyk Franciszek, ur. 2 XII 1861, Kraków, zm. 30 VI 1924, tamże,
twórca polskiej wiejskiej spółdzielczości oszczędnościowo-pożyczkowej;
nauczyciel szkoły rolniczej w Czernichowie koło Krakowa, 1890 założył pierwszą na ziemiach polskich wiejską spółdzielnię oszczędnościowo-pożyczkową wg wzoru Raiffeisena; 1899–1918 kierownik Biura Patronatu dla Spółek Oszczędności i Pożyczek przy Wydziale Krajowym we Lwowie, przyczynił się do upowszechnienia wiejskich kas spółdzielczych i zmniejszenia znaczenia lichwiarzy na wsi galicyjskiej; 1907 współorganizował I Krajową Centralną Kasę dla Spółek Rolniczych we Lwowie, a następnie był jej pierwszym dyrektorem; od 1918 kierował Centralną Kasą Spółek Rolniczych w Warszawie; inicjator (1924) Zjednoczenia Związków Spółdzielni Rolniczych i jego prezes; autor wielu prac o spółdzielczości. Po jego śmierci wiejskie spółdzielnie oszczędnościowo-pożyczkowe nazwano „kasami Stefczyka”.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia