Steczkowski Jan Kanty
 
Encyklopedia PWN
Steczkowski Jan Kanty, ur. 16 X 1862, Dąbrowa, zm. 3 IX 1929, Kraków,
bankowiec, polityk;
1913–20 i 1922–24 dyrektor Banku Krajowego dla Królestwa Galicji i Lodomerii (od 1920 pod nazwą Polski Bank Krajowy); XII 1917–II 1918 i IV–X 1918 minister skarbu; IV–5 IX premier rządu utworzonego przez Radę Regencyjną, działacz Stronnictwa Prawicy Narodowej; jako minister skarbu przygotował podstawy organizacyjne aparatu skarbowego, projekty utworzenia Ministerstwa Skarbu i systemu finansowego; 1920 dyrektor Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej; XI 1920–XI 1921 ponownie minister skarbu, dążył do ograniczania inflacji przez zrównoważenie budżetu zwyczajnego normalnymi dochodami, a nadzwyczajnego (inwestycyjnego) — wpływami z pożyczek zagranicznych; 1924–27 prezes Banku Gospodarstwa Krajowego; opublikował m.in.: Zewnętrzna pożyczka państwa polskiego w złocie (1920), O naprawie skarbu Rzeczypospolitej (1923).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia