Starobielsk

Starobielsk, Starobil'śk, Starobil's'k,

m. na Ukrainie, w obwodzie ługańskim, nad Ajdarem (dopływ Dońca).

Założone 1686, miasto od 1797. W czasie II wojny światowej 1939–40 w obozie jenieckim w S. więziono oficerów polskich (ok. 4 tysiące), wziętych do niewoli IX 1939 przez Armię Czerwoną, których następnie zamordowano w siedzibie NKWD w Charkowie; jeńców przywożono koleją w grupach po 260 osób, rozmieszczano w celach i w nocy pojedynczo mordowano strzałami z pistoletu w tył głowy; zwłoki przewożono ciężarówkami do lasu przy szosie Charków–Biełgorod, w pobliżu osiedla Piatichatki i grzebano w dołach; groby zostały odnalezione w wyniku śledztwa prowadzonego przez Naczelną Prokuraturę Wojskową ZSRR (od 1992 Rosji) oraz ekshumacji dokonanej VIII 1991 z udziałem przedstawicieli Polski; w jej wyniku odkryto ludzkie szczątki, fragmenty umundurowania, dokumenty osobiste, odznaczenia i in. przedmioty należące do polskich oficerów. przemysł spożywczy, betonów, zakłady odzieżowe, fabryka mebli; stacja kolejowa przy linii z Ługańska do Kurska w Rosji.