Solidarność Walcząca
 
Encyklopedia PWN
Solidarność Walcząca,
organizacja konspiracyjna nurtu niepodległościowego, utworzona VI 1982 w wyniku rozłamu we władzach dolnośląskiej podziemnej Solidarności przez działaczy sprzeciwiających się umiarkowanej taktyce podziemnej Tymczasowej Komisji Krajowej;
Solidarność Walcząca opowiadała się za walką o niepodległość Polski, ustrojem demokr.-parlamentarnym z silnym niezależnym związkiem zaw., wprowadzeniem gospodarki rynkowej z ograniczoną rolą wielkiej własności prywatnej, rozwojem samorządu pracowniczego i terytorialnego; gł. ośr.: Wrocław, Gdańsk, Poznań, Katowice; 1988–89 liczyła kilka tys. członków; przewodniczący Rady Polit.: K. Morawiecki, A. Kołodziej; organ prasowy: tyg. „Solidarność Walcząca”; organizowała akcje protestacyjne i demonstracje publiczne; 1989 odrzuciła porozumienia Okrągłego Stołu i pozostała w podziemiu; 1990 przekształciła się w legalną Partię Wolności (w wyborach parlamentarnych 1991 i 1993 nie uzyskała mandatów w parlamencie).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia