Sobociński Witold

Sobociński Witold, ur. 15 X 1929, Ozorków, zm. 19 XI 2018, Konstancin-Jeziorna,

ojciec Piotra, operator filmowy.

Od 1980 profesor PWSFTViT w Łodzi. W 1959–64 autor zdjęć do krótkometrażowych filmów dokumentalnych w Wytwórni Filmowej „Czołówka”. W filmie fabularnym debiutował czarno-białymi zdjęciami do filmu J. Skolimowskiego Ręce do góry (1967), ale przełomem w jego karierze (i w polskiej sztuce operatorskiej) stało się barwne Wszystko na sprzedaż A. Wajdy (1969); markę mistrza barwy, światła i dynamicznego ruchu kamery wyrobiły Sobocińskiemu zdjęcia do kreacyjnych, wizjonerskich filmów: Trzecia część nocy A. Żuławskiego (1972), Sanatorium Pod Klepsydrą W.J. Hasa (1973), Wesele (1972) i Ziemia obiecana (1974, współautorzy zdjęć: E. Kłosiński, W. Dybowski) Wajdy; potrafił też narzucić swoim zdjęciom zdyscyplinowanie i oszczędność formy, np. w Życiu rodzinnym K. Zanussiego (1971) czy Śmierci prezydenta J. Kawalerowicza (1977). Sobociński współpracował też z wieloma innymi reżyserami, również za granicą, m.in. z E. Żebrowskim (Szpital Przemienienia 1980), F. Falkiem (Był jazz 1981), M. Nowickim (Widziadło 1983), P. Szulkinem (O-bi-O-ba. Koniec cywilizacji 1984), R. Polańskim (Piraci 1985, Frantic1987). W latach 70. Sobociński eksperymentował z własnym systemem filmu szerokoekranowego na taśmie 70-milimetrowej. Wielokrotnie nagradzany, m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych Camerimage w Toruniu i Łodzi: 1994 otrzymał Złotą Żabę za całokształt twórczości, 2000 — wspólnie z Wajdą — Złotą Żabę dla duetu reżyser–operator. Na przełomie lat 50. i 60. grał w zespole jazzowym Melomani.