Sławejkow Penczo
 
Encyklopedia PWN
Sławejkow Penczo, ur. 27 IV 1866, Triawna, zm. 28 V 1912, Brunate (Włochy),
syn Petka Raczewa, bułgarski poeta, krytyk literacki, publicysta;
ideol. przywódca tzw. młodych modernistów skupionych wokół czasopisma „Misył”; poematy epicko-liryczne i filoz. o charakterze programowym, liryki osobiste (zbiór Syn za sztastije 1907), mistyfikacja poet. Na ostrowa na błażenite (1910, pol. przekład wstępu w antologii We własnych oczach 1977), która okazała się antologią jego własnych wierszy; nie dokończony poemat o powstaniu kwietniowym 1876 Kyrwawa pesen (1913) — dyskurs filoz. na temat mitu nar. i jednocześnie zapis własnej drogi twórczej; studia o folklorze i literaturze bułgarskiej i eur. (także pol., o twórczości A. Mickiewicza), przekłady; pol. wybór wierszy w Antologii poezji bułgarskiej (1954).
Bibliografia
T. DĄBEK-WIRGOWA Penczo Sławejkow. Tradycjonalizm i nowatorstwo, Wrocław 1973.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia