slojd
 
Encyklopedia PWN
slojd
[szwedz. slöjd ‘biegłość’],
pierwszy uporządkowany system nauczania pracy ręcznej (w drewnie, metalu, tekturze, wiklinie, rafii itp.), dążący do wyzwolenia poznawczo-praktycznej aktywności uczniów; zapoczątkowany w Finlandii 1866 przez U. Cygnaeusa, który oprac. program robót ręcznych i wprowadził je do szkoły jako odrębny przedmiot; w Szwecji s. spopularyzował O. Salomon;
w zał. przez siebie międzynar. seminarium wykształcił 1875–1900 ponad 3 tys. nauczycieli tego przedmiotu, reprezentujących 32 narodowości; slojd upowszechnił się w całej Europie (gł. w szkolnictwie początkowym); w Polsce wprowadzony najpierw do szkół w Galicji (1885–86); w okresie międzywojennym propagatorem i twórcą pol. odmiany slojdu był W. Przanowski, zał. i dyr. Państw. Inst. Robót Ręcznych w Warszawie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia