Skoczylas Władysław
 
Encyklopedia PWN
Skoczylas Władysław, ur. 4 IV 1883, Wieliczka, zm. 8 IV 1934, Warszawa,
grafik, malarz i rzeźbiarz.
Wykładowca na Politechnice Warsz., od 1922 profesor w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie; czł. grupy Formiści, współzał. Rytmu i stowarzyszenia Ryt; współtwórca Instytutu Propagandy Sztuki; tworzył gł. drzeworyty o tematyce góralskiej (Teka zbójnicka 1920), rel. (Święty Krzysztof 1915), arch. (teka Stara Warszawa 1930) oraz sceny rodzajowe i ilustracje książkowe; prace graficzne Skoczylasa odznaczają się syntet., przestylizowaną formą, dekoracyjnością i rytmicznością kompozycji; Skoczylas dał początek nowoczesnemu drzeworytowi w Polsce; jego uczniami byli m.in. T. Cieślewski (syn), S. Ostoja-Chrostowski i T. Kulisiewicz.
Bibliografia
H. BLUM Twórczość Władysława Skoczylasa (1883–1934), Warszawa 1937.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Skoczylas Władysław, Głowa starego górala, drzeworyt, 1919 fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Skopje, widok ogólny (Macedonia) fot. O. Puchalski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia