Sivas 
,
m. w środkowej Turcji, na wschodzie Wyż. Anatolijskiej, nad rz. Kızılırmak;
, Sivas
Encyklopedia PWN
ośr. adm. ilu Sivas. Starożytna Sebastia, Cabira; za panowania rzymskiego ces. Dioklecjana (III w.) stol. Armenii Małej; po najazdach barbarzyńców miasto odbud. w VI w. przez Justyniana I Wielkiego; okres rozkwitu w epoce bizant.; w końcu XI w. zdobyte przez tur. dyn. Daniszmendów, przemianowane na S. zostało stol. ich księstwa; 1172 włączone do tur. państwa Seldżuków rumijskich, stało się jednym z najważniejszych miast Anatolii; 1400 zdobyte i splądrowane przez wojsko Timura, który krwawo rozprawił się z mieszkańcami; odbud. w XV w. przez osmańskiego sułtana Mehmeda II, zostało stol. prowincji. ważny ośrodek przem. i handl.; przemysł materiałów budowlanych, metal., maszyn., środków transportu, chem., włók., spoż.; rzemiosło; węzeł komunik.; port lotn.; uniw. (zał. 1973); meczet Ulu Camii (XI–XII w.), medresy (XIII w.), meczet (XV w.).
