Shūbun
 
Encyklopedia PWN
Shūbun
[śu:bun],
zw. też Tenshō Shūbun, data ur. nieznana, zm. ok. 1460,
japoński malarz i rzeźbiarz;
mnich buddyjskiej sekty zen w świątyni Shōkokuji w Kioto; odegrał ważną rolę w rozwoju monochromatycznego malarstwa tuszem (suiboku-ga); uważany za twórcę chiń.-jap. stylu malarstwa karayō, który rozwinął jego uczeń Sesshū; w dziełach artysty elementy pejzażu — skały, drzewa, wzgórza i szałasy — są inspirowane chiń. krajobrazami z XII–XIV w., a specyficzne ujęcie przestrzeni ma charakter mistyczny, jakby z innego świata; przypisuje mu się kilkadziesiąt malowideł, w tym: Czytanie w bambusowym studio, Barwa strumienia i odcienie gór; twórca buddyjskiego posągu Buddy Amidy w świątyni Ungoji (Kioto) i portretu ks. Shōtoku w świątyni Shitennōji (Osaka).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia