Shidehara
japoński dyplomata, polityk, z wykształcenia prawnik;
[śidehara]
Kijūrō, baron, ur. 11 VIII 1872, Kadoma (?, obecnie okręg wydzielony Osaka), zm. 10 III 1951, Tokio,
Shidehara Kijūrō
Encyklopedia PWN
1896–1902 jako pracownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych przebywał m.in. w Wielkiej Brytanii, Holandii, Korei i USA; 1915–19 wicemin. spraw zagranicznych; 1914–15 poseł w Holandii, 1919–22 ambasador w USA, przedstawiciel Japonii na konferencji w Waszyngtonie (1921–22); jako min. spraw zagranicznych (1924–27, 1929–31, 1931) był zwolennikiem pokojowej współpracy międzynar. określanej jako „dyplomacja Shidehary” i przeciwstawianej agresywnej „dyplomacji Tanaki” (Tanaka Giichi); po fiasku jego polityki, kiedy 1931 incydent mandżurski dał początek japońskim działaniom zbrojnym w Azji, ograniczył udział w życiu polit.; 1931–45 poseł do izby wyższej parlamentu; X 1945–V 1946 premier, 1946–47 min. bez teki, od 1947 poseł i 1949–51 przewodniczący izby niższej parlamentu.
