serpent
instrument muz. z grupy aerofonów ustnikowych (aerofony),
[łac.],
serpent
Encyklopedia PWN
basowa odmiana cynku, wielokrotnie wygięta (w kształt serpentyny lub węża) koniczna rura, metal. lub drewniana, często obciągnięta skórą, ustnik puzonu basowego; s. był używany w orkiestrach wojsk. do połowy XIX w., gł. we Francji, potem został wyparty przez ofiklejdę.
